خبرنگاران بیانیه ایران درخصوص سرانجام محدودیت های تسلیحاتی، روزی مهم برای جامعه جهانی ثبت شد - وبلاگ چاپارها

به گزارش وبلاگ چاپارها، تهران- خبرنگاران- جمهوری اسلامی ایران با انتشار بیانیه ای رسمی در مورد خاتمه محدودیت های تسلیحاتی ایران تاکید نمود که بر اساس یکی از نوآوری­ های برجام، اختتام قطعی و بدون قید و شرط محدودیت ­های تسلیحاتی و ممنوعیت­ های مسافرتی مستلزم هیچگونه تصویب قطعنامه­­ جدیدی نیست و هیچ نیازی به صدور بیانیه و یا هیچ اقدام دیگری از سوی شورای امنیت ملل متحد ندارد.

به گزارش وبلاگ چاپارها متن کامل بیانیه رسمی ایران که بامداد یکشنبه وزارت امور خارجه آن را منتشر کرد، به توضیح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

بیانیه جمهوری اسلامی ایران در مورد انتها محدودیت های تسلیحاتی و ممنوعیت سفر تعدادی از شهروندان و مسئولین نظامی کشور/ 27 مهر 1399 - 18 اکتبر 2020

امروز، یک روز بسیار مهم برای جامعه جهانی است، که برخلاف کوشش­های رژیم ایالات متحده، از قطعنامه 2231 شورای امنیت ملل متحد و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) صیانت کرده است. از امروز، همه محدودیت های انتقالِ اقلام تسلیحاتی به و از جمهوری اسلامی ایران و همچنین اقدامات و خدمات مالی مرتبط با آن[1] و تمامی ممنوعیت ­های ورود یا عبور از قلمرو دولت های عضو ملل متحد که پیش از این علیه بعضی از شهروندان و مسئولین نظامی ایران تحمیل شده بودند،[2] به صورت اتوماتیک سرانجام یافت.[3] بر اساس یکی از نوآوری­ های برجام، اختتام قطعی و بدون قید و شرط محدودیت ­های تسلیحاتی و ممنوعیت­ های مسافرتی مستلزم هیچگونه تصویب قطعنامه ­­ی جدیدی نیست و هیچ احتیاجی به صدور بیانیه و یا هیچ اقدام دیگری از سوی شورای امنیت ملل متحد ندارد.

لغو محدودیت­ های تسلیحاتی و ممنوعیت­ مسافرتی بگونه ­ای طراحی شده است که اتوماتیک بوده و به هیچ اقدام دیگری احتیاج ندارد. این مهم پس از مذاکرات نفس گیر و با پیش بینی دقیق از امکان نقض تعهد از سوی یک یا چند طرف دیگر برجام به دست آمد. همین روش برای انتها محدودیت های موشکی در سال 1402 (2023) و نیز انتها کامل پرونده هسته ای در شورای امنیت در سال 1404 (2025) هم پیش بینی شده است.

بنابراین، از امروز، جمهوری اسلامی ایران می ­تواند هرگونه سلاح و تجهیزات لازم را، از هر منبعی، بدون محدودیت قانونی و صرفاً براساس احتیاجهای دفاعی خود تهیه کند و همچنین می تواند بر مبنای سیاست­ های خود تسلیحات دفاعی صادر کند. در اینجا باید این نکته مورد تاکید واقع گردد که سنگ بنای سیاست خارجی ایران رد سلطه و فشار در هر شکل آن است. از این رو، تحمیل هرگونه محدودیت در هر زمین ه­ای - از جمله مالی، مالی، انرژی و تسلیحاتی - هیچگاه از جانب ایران به رسمیت شناخته نشده است.

در عین حال، دکترین دفاعی ایران بر پایداری بزرگ مردم و توانمندی­ های بومی پایدار است. از زمان دفاع مقدس و جنگ تحمیلی هشت ساله رژیم صدام علیه ایران-که طی آن مردم دلاور ایران قربانی تسلیحات پیشرفته و آتش­ افروز غربی شد-تاکنون جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر قابلیت ها و ظرفیت های بومی، احتیاجهای دفاعی خود را تأمین کرده است. این دکترین همچنان محور اصلی و اساسی کلیه اقدامات جمهوری اسلامی ایران در حفظ قدرت دفاعی بوده و خواهد بود. تسلیحات غیرمتعارف و کشتارجمعی و واردات بی رویه سلاح های متعارف در دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران جایگاهی ندارد. توان بازدارندگی کشور مبتنی بر دانش و توانمندی بومی و برخاسته از قدرت و مقاومت مردم ایران است. در تاریخ معاصر، ایران به رغم اختلاف و فزونی در قدرت، هیچگاه شروعگر جنگ نبوده است.

ولی متاسفانه معاملات سودآور تسلیحاتی- عمدتا میان کشورهای غربی و بعضی کشورهای منطقه- به طرز قابل توجهی به ارتکاب جنایات جنگی در منطقه-­همانند تجاوز علیه مردم بی دفاع یمن-کمک کرده و به آن دامن زده است.

برغم کوشش­ های ناموفق ایالات متحده برای جلوگیری و از بین بردن منافع ایران از قطعنامه 2231، دولت­ های عضو ملل متحد موظفند قوانین و مقررات خود را با این قطعنامه که از دولت ­های عضو دعوت می نماید که نسبت به این تغییرات توجه مقتضی داشته باشند سازگار نمایند. جمهوری اسلامی ایران توجه همه دولت­ های عضو را به مفاد روشن قطعنامه 2231 و جدول زمانی مربوطه جلب می­ نماید.

ایالات متحده، که نیرنگ­ های غیرقانونی و بدخواهانه آن در کوشش برای نقض هر چه بیشتر قطعنامه شورای امنیت، در طول سه ماه گذشته چندین بار توسط شورای امنیت به طور قاطع رد شده است، باید رویه مخرب خود را در قبال قطعنامه 2231 رها کرده؛ به پایبندی کامل به تعهدات خود بر اساس منشور ملل متحد بازگردد؛ اقدامات مغایر با حقوق بین­ الملل و نادیده دریافت نظم بین ­المللی را متوقف نماید؛ و از دامن زدن به بی ثباتی در منطقه غرب آسیا اجتناب ورزد. بدیهی است هرگونه اقدامی در تعارض با مفاد قطعنامه 2231 و خصوصا بند 1 قطعنامه و چارچوب های زمانی مندرج در آن، در شمار نقض ماهوی قطعنامه و اهداف برجام محسوب شده و جمهوری اسلامی ایران متقابلا حق انجام اقدامات لازم برای تامین منافع ملی خود را محفوظ می ­دارد.

[1] مطابق بند پنجم و شق دوم بند ششم ضمیمه ب قطعنامه 2231 شورای امنیت ملل متحد

[2] مطابق شق پنجم بند ششم ضمیمه ب قطعنامه 2231 شورای امنیت ملل متحد

[3] تحریم­ های شورای امنیت ملل متحد بر جنبه­ های مختلف همکاری­ های دفاعی ایران -هرچند که نامشروع و بی پایه بودند - از قطعنامه 1747 در سال 2006 (1386) شروع شده بود و به تدریج تا تصویب قطعنامه 1929 (1391) دامنه آن گسترش یافت. گفتنی است که در قطعنامه های (1385) 1737، (1386) 1747 و (1391) 1929 ممنوعیت بی دلیل سفر تعداد قابل توجهی از شهروندان و مقامات نظامی ایران به کشورهای عضو ملل متحد تعبیه شد. متعاقب انعقاد برجام و و تصویب قطعنامه 2231 شورای امنیت ملل متحد در سال 2015 (1394)، مفاد قطعنامه های قبلی شورای امنیت-1696، 1737، 1747، 1803، 1835، 1929 و 2224 همگی سرانجام یافتند. به موازات، شورای امنیت، صادرات و واردات اقلام تسلیحاتی معین شده را برای مدت 5 سال مشمول نظام مجوزخواهی موردی کرد و همزمان ممنوعیت سفر را برای تعداد محدودی از شهروندان و مقامات نظامی کشور ادامه داد. امروز، 27 مهر 1399 (برابر با 18 اکتبر 2020) تمامی این محدودیت­ ها سرانجام یافتند.