بیشتر ناشران تاجر شده اند، ادبیات را یک جریان در فضای مجازی راهنمایی می نماید - وبلاگ چاپارها

به گزارش وبلاگ چاپارها، به گزارش خبرنگار خبرنگاران در زنجان، ابونصر قدیمی متولد سال 1372 از شاعران زنجانی است که به تازگی کتاب شعر خود را با عنوان هندسه مطرود 20 ق. به چاپ رسانده است.

قدیمی دانش آموخته برق قدرت بوده و در حال حاضر در طراحی و فروش سایت های اینترنتی فعالیت دارد . وی که از دوران دبیرستان شعر می گفته است، از سال 1386 با الهام گرفتن از فضاهای باشکوهی که از کودکی به یاد داشته، به گفته خود، سعی نموده دنیای باشکوهش را روی بوم شعر بیاورد و همین موضوع علتی برای ورود حرفه ای وی در عرصه شعر بوده است.

به بهانه انتشار کتاب هندسه مطرود 20 ق. با ابونصر قدیمی سراینده این مجموعه شعر به گفت وگو نشستیم تا درباره این کتاب و بعلاوه ورودش به عرصه شاعری سخن بگوید. این مصاحبه در ادامه از نظر مخاطبان می گذرد.

آقای قدیمی شعر را از کی آغاز کردید و متوجه استعداد خود در این عرصه شدید؟

خُب شعر به راستی مانند خوابی است که ابتدا و نحوه تشکیل آن را نمی توان متصور شد. بنده هم از دوران کودکی به شعر و به ویژه دنیای مولوی علاقه فراوانی داشتم تا اینکه در سال 1386 زمانی که یک دانش آموز بودم با الهام گرفتن از فضای فکرم، شعری نوشتم که غزل بود، ولی وزن نداشت، فقط قافیه داشت چون اصولا غزل باید وزن داشته باشد . پس از آن وقتی در کلاس های کنکور شرکت می کردم، این شعرها را به یکی از اساتیدم نشان دادم که ایشان، برای حرفه ای تر شدن کارم، کتاب آموزش وزن از دکتر خانلری را معرفی کرد و با مطالعه دقیق آن، به صورت خودآموز، وزن را آموختم و چون در مدارس سماء مشغول بودم، در مسابقات کشوری این مدارس، در زمان دانش آموزی، جایزه نخستم را کسب کردم.

در زمینه شعر گفتن از چه کسی الهام گرفتید؟

از اوایل دهه 90 که اطلاع زیادی از شاعران نداشتم و بین معاصرین، تنها فروغ فرخزاد و شاملو را می شناختم و می خواندم تا اینکه در سال 91، ترم 3 دانشگاه، در انجمن ادبی فریاد حاضر شدم و فعالیتم بیشتر شد. پس از آن با انجمن ادبی صراط آشنا شدم و همکاری در انجمن های ادبی و حضور در محافل ادبی را ادامه داده و در همان دوران، با نام بزرگ حسین منزوی آشنا شدم که هنوز هم معتقدم ایشان بهترینِ دوران است و با دقت در غزل های ایشان، بسیار آموختم.

اشعاری که در آن دوران سرودید، در چه قالبی بودند؟

غزل می سرودم اما به خاطر غروری که داشتم، نقدپذیر نبودم البته بالاخره نقدها را می شنیدم و می پذیرفتم که غزلم بهتر شد، البته آن ها هم کمی حق داشتند چون درست است از مولفه های شعر من، سیال فکر و گنگ بودن است، اما ظاهرا کمی پیمانه را گم نموده بودم و از حالت طبیعی کلام خارج شده بود، اما شاعران امروزی متاسفانه نقدپذیر نیستند که غزل در جا می زند. اواسط به علت خرده هایی که از جریان شعر رایج می گرفتم، نوعی گوشه نشینی خودخواسته را ترجیج داده بودم و کمی از فضای شعر زده شده بودم.

یعنی پس از آن دیگر شعر نگفتید؟

پس از این جریانات و خاتمه تحصیلم در دانشگاه، از فضای شعری که در محافل و جمع دوستان و انجمن ها داشتم، دور شدم و به خدمت سربازی رفتم که در آنجا هم شعر می گفتم، ولی سبک آن با زمانی که دانشجو بودم، فرق داشت، سختی هایی که در خدمت دیده بودم، من را دنیا دیده تر و رئال تر نموده بود که باعث شد تا حد زیادی گنگ بودن منفی شعرم از بین برود.

پس از آن از سال 97 دوباره وارد فضای شعر زنجان شدم و در جشنواره اشراق شرکت کردم که برگزیده نشدم و به تشخیص آن روزم مبنی بر نحوه برگزاری جشنواره، اعتراضات و نقدها تندی نسبت به این جایزه ابراز کردم.

پس از آن از فضای شعر زنجان دوباره دور شدم و از سال 1397 تا 1400 با ارتباط گرفتن با شاعران و اساتید در محیط مجازی و غور در ماهیت و اصالت خود، اشعاری نوشتم که از گنگ بودن خارج و قابل فهم تر و پخته تر شده بود.

چه شد که تصمیم به چاپ کتاب گرفتید؟

خُب مطمئنم که اشعارم چیزهایی دارد که پیشتر وجود نداشته و برای سایرین مفید است، به عبارتی تکرار مکررات نیست، در 10 سال ممارست که بی حاشیه جدی مشغول کشف و شهود و مطالعه بودم، فرم را آموختم که از طریق آن، چیز باشکوهی را که در من است، بتوانم به دنیا عرضه کنم. در نهایت کتابم را با عنوان هندسه مطرود 20 ق. که به حروف ابجد، برابر نام خودم می گردد به چاپ رساندم.

کتاب شما ویژگی های خاصی دارد. در این باره شرح می دهید؟

بله، کتاب بنده یک کتاب معمولی نیست، گاهی اوقات در بعضی از اشعار نقطه دارد و یا گاهی آخر صفحه کلا نقطه است که می تواند نشان از رمزگزاری های احتمالی باشد.

حتی طراحی کتاب هم بسیار خاص هست و برای آن، با دوست اهوازی، سرکار خانم دلریش، ماه ها زمان صرف کردیم. کتاب، شامل دفترهایی است که نام اول آن ها هماهنگ با حروف نام کتاب است، اگر دقت کنید (هندسه مطرود20ق.):ه، هنوز منحسات مثلث، ن، نقاله قدیمی، د، دختر تخیل در اضلاع، س، سکوت مغناطیسی مغ، ه، هزارتوی بی تفاوتی، ی، یاد تشعشع شعر در ظلمت و بالاخره م، مستطیل سلطنت در برف هست که چنین چیزی را در هیچ کتابی در تاریخ دنیا به یاد ندارم. نام تمام دفترها و محتوا و طراحی جلد با نام کتاب (هندسه مطرود) هماهنگ و متناسب است.

در این کتاب برای اولین بار ژانرهای ماورالطبیعه (سکوت مغناطیسی مغ) و تاریخی-حماسی-ایرانی (مستطیل سلطنت در برف) وارد حوزه غزل شده، و بعضا پیشگویی های آخرالزمانی از آینده لابه لای سطور، رمزگزاری شده است، این ها علاوه بر اشعار عاشقانه و روائی موجود در کتاب است که در آن ها هم سعی شده نوآوری هایی در عین رعایت صنایع ادبی کلاسیک وجود داشته باشد.

به نظرم همین موضوعات هندسه مطرود را به یک کتاب خاص تبدیل نموده است که فعلا راجع به عجایب کتاب بیش از این نمی توانم شرح دهم و باید سهمی هم برای اکتشاف آیندگان قایل شویم.

اشعار کتاب در چه بازه زمانی سروده شده است؟

این کتاب شالوده کار من در چندین سال است، یعنی هم شعر مربوط به سال 92 و هم سال 94 در آن آورده شده است، البته بیشتر آثار مربوط به سال 99 است.

هزینه های چاپ کتاب را خودتان پرداختید؟

در چاپ کتاب وسواس زیادی داشتم، با ناشران زیادی وارد همکاری شدم و پس از تایید اشعار از طریق آن ها، خودم یک طرفه قراردادها را فسخ می کردم، بیشتر بحث من در چاپ کتاب، مربوط به مسائل مادی بود، چون در چاپ کتاب با هزینه شخصی، حس می کنم پولم ارزش دارد نه اثرم، نهایتا با روابطی که داشتم و لطف دکتر ساکی، کتاب را حق التالیفی در نشر خوزان به چاپ رساندم، هر چند زیر نظر نهادی نبودم و کاملا مستقل بودم و کتاب اولم بود.

اما امروزه چاپ کتاب بسیار راحت تر از گذشته شده است چون بیشتر ناشران تاجر شده اند و در قبال دریافت پول سختگیری فنی و محتوایی ندارند. این روزها کسانی هستند که هیچ تجربه و سررشته ای در شعر ندارند، اما صرفا برای معروفیت کاذب، کتاب چاپ می نمایند و جالب اینجاست که ناشران هم برای منافع خود با آنها همکاری می نمایند. اما آفت شعر و چاپ کتاب تنها به این محدود نمی گردد، متاسفانه این روزها فضای مجازی موجب جولان بعضی افراد تاریخ مصرف دار شده است.

یعنی تاثیر منفی بر شعر گذاشته است؟

صد البته؛ شاعری که هیچ تجربه ای ندارد، صرفا به خاطر فالوئرهایی که دارد، شاعر خوبی به نظر می رسد و کسی که در فضای مجازی حضور ندارد، دیده نمی گردد و در واقع تعداد لایک و فالوئر، باعث می گردد شاعری به معروفیت برسد یا نه، در واقع انتخاب شاعر بهتر بستگی به تیپ و چهره هم پیدا نموده، و مانند زمان سعدی، هر که روی زیباتری داشته باشد، هواخواهان بیشتری هم دارد و شاعر بهتری هم شناخته خواهد شد!

این در حالی است که بسیاری از افرادی که سواد ادبی قابل توجهی دارند، اصلا شناخته نمی شوند و در گوشه انزوا، توانایی هایشان خاک می خورد. همین مسائل باعث می گردد که اعتماد عمومی به ادبیات از بین برود، و مردم با آثار مطلوب روبه رو نشوند.

البته ناگفته نماند که از بین رفتن اعتماد عمومی به علت ضعف شعرهای موجود هم هست و همه تقصیرها را نمی توان گردن محیط مجازی و مدیا و گرانی کتاب... انداخت، یعنی به خاطر کیفیت پایین کارهای موجود (همین آثار فیک های مذکور) مردم رغبت زیادی برای خواندن آثار ندارند.

برخلاف نظر شما بعضی معتقدند فضای مجازی موجب کشف استعدادها شده است. یعنی این موضوع درست نیست؟

ببینید، همه افرادی که در فضای مجازی فعال هستند، فیک و یا به اصطلاح شاعرنما نیستند، اما گویی یک جریانی، فضای مجازی را رهبری می نماید و همان جریان هم معین می نماید که کدام اشعار مطرح شوند و کدام مطرح نشوند، که اصولا هم جریان مذکور، افراد لایق را معرفی نمی نماید و کسانی را معرفی خواهد نمود که موافق جریان آن ها و تامین نماینده منافعشان باشد.

من دوست دار مردم شعر دوستم هستم و ایشان را دعوت می کنم به آشتی با صحنه شعر، چون علیرغم وجود فیلم و رمان و ... هر چیزی جای خود را دارد و هیچکدام جای شعر راستین را نخواهند گرفت و برای شناخت نفس و راه یابی به سطوح بالاتر هستی، باید اشعار باشکوه خوانده گردد .

کتاب دیگری هم در دست چاپ دارید؟

بله، نطفه هندسه مطرود 20 ق. بسته شده است و امیدوارم کارهای بیشتری داشته باشم.